ورود حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به قم ( مدح حضرت)
ایـن نـغـمـه‌هـا از عـالــم بــالا مـی‌آیـد با چه شـکـوهی دخـتـر مـوسی می‌آید صد طاق گل بین مسیر و بین جاده است ای خاک خشک قـم ببین باران رسیده روزی‌رسـان ســفــرۀ ایــران رسـیـده قـربـان چـشـمان تر و شب‌زنـده‌دارش گـل بـود، اما نـیـمـه‌های راه، پـژمـرد بسکه دلـش را دوری یـارش می‌آزُرد در قـم، چهـل تـا قـلـدر جنگی نمی‌دید شد تـار اگر چـشـم تر او مـثـل زهـرا شـد آب اگـر که پـیکـر او مثـل زهـرا داغـی مگـر بر سـیـنـۀ او مـانـد اصلاً میخ از خجالت ذوب شد، در سوخت ای وای پر سوخت، پیکر سوخت، مادر سوخت ای وای این روضه طولانی‌ست، خیلی غم رسیده باید به استـقـبال این غـم، سال‌ها رفت زینب به جنگ اغـلب جـنجال‌ها رفت مـی‌زد مـیـان کـوچـه‌هـا فـریـاد زینب |